savaşta çarıklarını yiyen bir dedenin torunuyum ben.
harbe giden dokuz evlattan bir tanesi geriye dönen,
çarığını yiyen dedem…
----
Kurtuluş Savaşı ve Yunanlılar…
karanlığın ortasındaki aydınlıkta tetikten ayrılan parmaklar,
dişler, kafalar, kollar…
yükselen masum kanatlılar,
bedenden kurtulup çekilmişler göğün yedinci yüzüne
dedem esir düştüğünde gavurun eline.
ata ocağından yüreğime akseden feryatlar,
beni yıllar öncesinden
kor bir anıyla dağlar.
işte o anılar…
esir kampında eli kanlılar,
deli/kanlıları sıralamışlar da
tek tek alınlarına kurşunla kuyu kazmışlar.
son iki Memed’e gelince
birini aşçı, dedemi bahçıvan yapmışlar.
iki yılın bitiminde,
dedem ve arkadaşı sessizce
yol almışlar özgürlüğe.
yürümüşler dağ taş demeden
yemişler böcek, ot, çarık ayırt etmeden.
ay ışığı kollarını sararken gecenin rengine
dedem yetişememiş son nefese.
dedemin arkadaşı …
boğazında çarığı…
ruhların evlerinde bir yer daha açıldı.
---
savaşta çarıklarını yiyen bir dedenin torunuyum ben.
harbe giden dokuz evlattan bir tanesi geriye dönen,
çarığını yiyen dedem…
Nuray KARAMAN
08.07.2009
Şiirin Hikayesi
yüreğim attı ağzımın tavanında
oradan kalemimin ucuna…
seni zerk ettim dedem, şiirin damarına.
Kayıt Tarihi : 8.7.2009 05:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
harbe giden dokuz evlattan bir tanesi geriye dönen,
çarığını yiyen dedem…
Biliyor musun değerli arkadaşım; şu an ağlamak geldi içimden. Şiirini okurken, rahmetli dedene ve ebediyete intikal eden aziz şehitlerimize dualar ettim. bu topraklarda özgürce yaşıyorsak, rahmetli dedene ve değerli sileh arkadaşlarına borçluyuz özgürlüğümüzü.
Ne mutlu sanaki, böyle muhterem bir dedenin torunusun. ne mutlu bana ki, seni iyi ki tanımışım. Dostça kal, sevgilerimi gönderiyorum sana, yürek dolusu sevgilerimi.
TÜM YORUMLAR (2)