Caricin'De Geçen Kış Şiiri - Attila İlhan

• 

  Deniz Ercivan

  
  Volga'nın uykusuna bir rüya gibi sarkmış
  Ateşten örümcek nehir vapurları
  Neredeyse akşam yıldızı
  Yorgun kırmızı
  Neredeyse ay
  Neredeyse ay
  Caricin'de geçen kış
  Dalgın bir sarışın
  Karanlık bir miralay
  Birisi nijniy novgorod'dan henüz gelmiş belki
  Belki kazan'a öbürü yola çıkacak
  (Herşey niçin bu kadar eski
  Niçin bu kadar uzak)
  Caricin'de geçen kış
  Seyrek sakallarında yıldızlar
  İskelede namaza durmuş
  İhtiyar bir tatar
  Altında sokak lambasının
  Dalgın bir sarışın
  Karanlık bir miralay
  Kadının astragan mantosu sırtında
  Uzun ve beyaz ellerini çaresiz kavuşturmuş
  Kısa kirpiklerinde incecik buz tozu
  Adam buz mavisi pelerin astragan kalpak
  İçinde bir atmaca ayrılık korkusu
  Yüreğini parçalar
  (Herşey niçin bu kadar eski
  Niçin bu kadar uzak)
  Caricin'de geçen kış
  Neredeyse akşam yıldızı
  Yorgun kırmızı
  Neredeyse ay
  Neredeyse ay
  Kararmış bir can gibi çınlıyor
  Donmuş gölün üstünde akşam ayazı
  Kararmış ve kocaman
  Konakta zaman zaman
  Koridorda ürkek ayak sesleri
  Kapının ardında fısıltılar
  Onun için herkes kaygılanıyor
  Bugün de geçti svetlana radiceva
  Ardında nemli bir is kokusu
  Giderilmez pişmanlıklar
  Eflatun bir keder
  Bırakarak
  
  Yani sair
  
  (Herşey niçin bu kadar eski
  Niçin bu kadar uzak)
  

  Devamını Göster

  • 2
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Hicran Deniz

  Gerçekten de kederin bir rengi olsaydı herhalde eflatun olurdu. Benzetmeler mükemmel olmuş. Yorgun kırmızı ay, sakallarında yıldızlar vs. Şiirselliği çok yüksek bir şiir. Nur içinde yat

  Devamını Göster

  • 2
  • 1

  Cevap Yaz
• 

  Hicran Deniz

  Gerçekten de kederin bir rengi olsaydı herhalde eflatun olurdu. Benzetmeler mükemmel olmuş. Yorgun kırmızı ay, sakallarında yıldızlar vs. Şiirselliği çok yüksek bir şiir. Nur içinde yat

  Devamını Göster

  • 1
  • 1

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (3)