Çok derin ve geniş bir zaman ve düşünce denizinde,
Gerçeğin ve yanılsamanın sıklıkla birlik içinde bulanıklaştığı yerde,
Orada yürek yelken açıyor, sanki Caretta Caretta.
Güvenli sahilden ayrılır, yaşamın anlamını armaya.
Dünya yorulmadan, dinlenmeden dönüyor,
Gerçeği ararken sadece yük buluyor.
İyiler oyunun sonunda kazanır derler
Ancak hayat bize çoğu zaman bir idealin peşinden kolay gidilmediğini öğretir.
Aynaya bakıyoruz, eskileri arıyoruz,
Bir zamanlar içimizde yaşayan çocuğu soruyoruz,
Acıyla titremeyen, sevgiyle kükreyen bir dünyanın hayalini kuruyoruz.
Ey dünya, sen zamanlara, hikâyelere şahitsin, öyle zenginsin ki,
Bu kadar katlanmak, susmak ve aynı zamanda da orda olmak zorundamıydın?
Biz torunlarımıza soruları, korkuları, acıları miras alıyoruz.
O halde Caretta gibi özgür denizlere koşalım,
Cevapları aramak bazen o kadar da zor değil,
Hayat talep eder, alır ve verir.
Ancak her birimizin içinde her zaman bir umut kıvılcımı yaşar ve sever.
Kayıt Tarihi : 13.6.2024 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın zorlukları içinde dinlenen güzel bir şarkı.
