Çaresizlikte Çareyim, Çaremsin Sen Benim

Çaresizlikte çareyim, çaremsin sen benim

Sevip coşup, içlenip hüzünlenip, ağladın mı sen hiç?
Sevgiden başın dönüp, içmeden sarhoş oldun mu?
Çisil çisil, gam keder efkar bastı mı yüreğine hiç?
Ulu dağda rüzgar olup, sevgiyi gögüsleyebildin mi?

Buram buram sevgi dolup, gönlünden taştı mı hiç?
Sevebilme ihtimalinin bile, güzel tadını tadabildin mi?
Gönlünde renga renk sevginin çiçekleri atçı mı hiç?
Tatmadıysan bunları ne bileceksin sevmeyi sevilmeyi

Sevgide oyun ve onur olmaz, oynama hislerimle oyun.
Benim içli sade ve süssüz sevgimi tad ki yaşa doyun.
Yazmayacağım dedim artık sevgin üzerine şiir falan
Olmadı olmuyor bak yazdım yine bozuldu bu oyun

Bana sitem etme boşa, öyle gözlerini kaşlarını çatarak.
Öyle kötü kötü bakma, kömür karası gözlerini ısarak.
Kaprisli nazlı ve itidalli davranma hislerini kanarak.
Bilirim seviyorsun, sevgini yansıt, gösterip yaşatarak.

Sevginin aşkın senin gibisi, benim gibisi yoktur olamaz.
Sevgi kuralı kaldırmaz, aşka sevgiye kural konamaz.
Sevgi; hissetmek anlamaktır, paylaşmak katlanmaktır.
Aynı anda aynı duyguyu hoşça hoyratça yaşamaktır.

Şunu iyi bil ki, dermansızsan dermanınım ben senin.
Şunu iyi bil ki, dermansızsam dermanımsın sen benim.
Şunu iyi bil ki, üzgünsen çaresizsen çarenim ben senin.
Şunu bil ki, üzgünsem çaresizsem çaremsin sen benim.

27.05.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi