Hayal Ve Umut-çaresizlik Şiiri - Hasan T ...

İnsan hayalleri ve umutları kadar yaşar
Hayal ettikçe umutlanir umut ettikçe şaşar

Bazen bir ananın gözyaşında saklıdır
Giden zaman degildir ayni zaman aklıdır

Urperirse titrerse kara kabus gecede
Caresizsen bir eyvah duyulur son cümlede

Kimse geremez artik ne kol kalır ne kanat
Yaşamak belki ama dik durmak ayrı sanat

Nice sınırlar aşar insan umut edince
Ne çaresizdir oysa tüm varı terkedince

Vardır bir bildigi ki kader çizer yolları
Dizde dermani kalmaz titrer dili kolları

Buz kesmistir bedeni karlar basar bagrina
Aslinda hic birseyde gitmez artik ağrına

Gecenin puslarında kaybolur sırrı gizi
Kimse bulamaz sonra geride kalan izi

Üsür kalır caresiz cehennem korlarında
Aslinda basarmıştı en fena zorlarda da

Ruhu kafes misali bedeninde çırpınır
Bir vaveyla yükselir yedi kat gök yırtılır

Elinden gelmez bir sey caresizdir bedeni
Sorupta sorgularda neydi neden nedeni

Hayalleri karlıdağ arkasında kalmıstir
Solgun gözler ufukta karanliga dalmistir

Kaskati kesilirde doğrulamaz yerinden
Gögsü acır aslında nefes cekse derinden

Son bulur son bakısla kederlerle belalar
Onun icindir artık okunacak selalar

Caresizsen sen care olamazsın kendine
Her cırpınıs sonunda zarar verir bendine

Buz keserde kaskatı olur garip çaresiz
Kimsesizdi dünya da bak gör yine kimsesiz

Bir can gidiyor size dünyalar bırakarak
Bir can gidiyor görün ortalıgı yıkarak

Yine dünya dönecek yine acacak çiçek
Bu caresizligini kim bildi kim bilecek

Sonu gelen bu yolda caresizler duragi
Dünya usta olduysa sende oldun çıragı

Eksik olmadı iste başında yel fırtina
Kabul edil cennette sacları orda tara