Gece uyurken anamın koynunda,
Bir zalim serzeniş çaldı kapıyı,
Açtık usul usul,
Bir garip sessizlik vardı dışarıda,
Meğer zalimin ayak sesiymiş,
Aldılar sevdiğimizi sorgulamadan,
Tutamadım çok küçüktüm,
Koruyamadım,
Daha seksenin son güzündeydim,
Suçu sevgiydi, cezası mahpus,
Ağladık saatlerce, sesimizi duyan mı var,
Anam feryat etti, feryadına derman mı var?
O yıllar ne kadar da zalimdi,
Gariptik, kimsesizdik…
Acımızı gömdük bağrımıza bir dik duruş,
Ağabeyim bakmadı bile ardına,
Sahipsizdi, suçsuzdu…
Suçu sevgi, cezası mahpus,
Aldırış etmediler,
Vurdular kelepçeyi,
Soramadık “Suçu ne? ” diye,
Ağlamak derman olmadı bu derde,
Acımızı gömdük bedenimize,
Sessiz sessiz…
Her aklıma geldiğinde,
O gecenin zalimliği çöküyor yüreğime…
Kayıt Tarihi : 14.11.2015 15:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!