Çaresizlik anne 0 0 30 20 11 2024

Çaresizlik Anne

Anne, sesin dolanır içimde,
Sığınacak limanım, her fırtınamda.
Ellerin dokunur hayallerime,
Yokluğun düşer yüreğime bir tokat gibi.

Çaresizim anne, söyle kime döneyim?
Yaralı bir çocuk gibi, kime sığınayım?
Ninnilerle uyuşturduğun düşlerim,
Şimdi yalnızlığın kollarında titrer.

Sana anlatamadığım ne çok şey var,
Dizlerinde ağlayamadığım o hüzünler.
Sanki dünya beni terk etmiş gibi,
Sensizlik, her şeye kör bir mahkumiyet.

Anne, bir çağrı kadar uzakta mısın hâlâ?
Bir dua kadar yakınımda mı sesin?
Kalbimde bir yer var, hep sana ait,
Ama ellerim sana dokunamıyor anne!

Yokluğun kanar her gecenin ucunda,
Gölgem bile uzak, sarılmak isteyince.
Sen gidince bu dünya neye yarar,
Anne, çaresizlik şimdi adını fısıldar.

Çaresizim anne, elimden tutar gibi,
Bir masal anlat bana son kez.
Hayat beni yoruyor sensiz, biliyorum,
Ama yine de gözyaşım sana dönüyor anne.