kalbim intihar kokulu kan çekiyor
çaresizlik melodisi arıyor gözlerim
önceleri ben umudu üretmeye çabalarken
şimdilerde ise benim için umut
nemrutun patlamasını beklemek kadar uzak
anlıyorum artık canına kıyanların sarhoşluğunu
ve çaresizliğini
beynim isyan bakışlar akıtıyor damarlarıma
bir Tatvan vapuru işliyorum bedenime
işçiler demir yolu döşüyor dizlerime
ve artık bir sevgili göremiyorum
ama
yinede
savaşacağım seninle hayat
ve ben öldüreceğim seni
ey çaresizlik
Kayıt Tarihi : 23.1.2007 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
çaresizlik intihar edenleri anlamaya başlayınca başlar.. ama arkasından zafer savaşanların ve umudunu yitirmeyenlerin olacaktır. Allah çaresizliğe düşenlerin yar ve yardımcısı olsun..
ve ben öldüreceğim seni
ey çaresizlik
çok güzeldi...
dilerim öldürürsün....
selam ve saygılarımla kutluyorum....
TÜM YORUMLAR (2)