Ufuk çizgisiyle gelen uğultularda buluyorum iç çekişlerle sessizliğimin hüznünü
Sorgularken çocukların ağlaması gözlerimden düşen solmuş yaprakları ölümün sonbaharında kıstırılmış keskin bakışımdaki nefreti boyuyorum
Akşamın kızılllığında acı türkü çığırıyor yürekler en kanlı ağlamasında.
bebeler göremeden köhne mavi gökyüzünü uçuyorlar melek kanatlarına canilerin günahlarını sırtlanarak bulutlara.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Lacivertlerimi salaymışım keşke daha önce de salyalarınızı bulaştırmadan
bebelerime siz cehennemin dibine!
beli ki bir şeylere kızmışınız inanıyorum ki hak etmiştir
siire sevgi şaire sayğı kutlarım güzel bir paylaşım olmuş
salim erben
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta