Karabasan, katran karası ömrü saran,
Yüzümde pençeleri olan bir yaradır çaresizlik.
Kalp atışlarıyla zamanı hesaplayan,
Bir benim mi, benim mi olacak çaresizlik.
Dalında yapraklarımın tek tek döküldüğünü,
Mutluluğun tadı tuzu nedir, bilemedim.
Limansız tek denizin hüzünlü dalgalarını,
Kıyılarıma vuran acılarım kadar hiçbir yürek görmedi.
Beni dinleyen olur mu sözümü kesmeden,
Bir taş gibi kıpırtısız bu bitmeyen düğünde?
Geçmeyen zaman diliminde bekleyen;
Acılar da dinmezse, yaşaması mümkün mü dünyada?
23 Mayıs 2021
Derya AvşarKayıt Tarihi : 23.5.2021 20:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!