Sanki ölmüşsün gibi bir his veriyorsun bana
İstediğim her yerdesin,yalnız farkında değilsin
Elim seni yazmaya mahkûm ama
kollarım bağlı...
Kollarımın yanında masallar...
Kimseye seni soramadığımdan,
aylarca utanan pişmanlığım...
Aslında tek suçlusu benim sanırım
Çocukluğuma yakalanan bir aşk gibiydin sen
Önce ayağı takıldı yüreğimin
Sonra düştü bu kuyuya...
Seninle kalemi çoktan kırılmış
hayallerimi yargılıyoruz
Bembeyaz umutlar giydirip
darağacında sallandırıyoruz
Dilek olup çıkıyor gökyüzüne,
Gülümsüyor bize oradan...
Göz kırpıyor sana da,bana da
Nerede olduğunu bilmeden...
Kayıt Tarihi : 24.2.2019 23:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!