Dün anladım en imkansızı
Aslında “imkansız biraz zaman alır “diyen ben..
İlk defa anladım,
Çaresizliği..
Olmayacak duaya amin demekmiş benimkisi..
İmkansıza sevdalanmak,
Uykusuzluk peşinde koşmakmış..
Hata değilsin ki
Bu döndüğüm yerden kâr olsun…
Ama şunu söyleyeyim sana;
Her yol sana çıkarken
Ben labirentinde kayboldum gönlünün..
Ordan oraya sürüklendim,
Senden vazgeçiyorum belki,
Ama bilki çaresizliğimi yanıma alıp gitmiyorum…
15/03/2012
Konya
Taha GürkanKayıt Tarihi : 22.11.2013 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın umutsuz olduğu anlar olur ya, işte o onlar bu psikolojim..ramak kalmışken söylemeye olmadığı vazgeçtiğim.neden vazgeçtiğimi kendimin bile bilmediği durumlar..İşte o yüzden adımı biliyorsun sadece HİKAYEMİ değil…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!