ÇA-RE-SİZ-LİK
Bu şiir senin şiirin İlay.
Bu şiir çaresizliğin şiiri.
Aşkın, kavuşamamanın,çaresizliğin.
Çaresizliğin resmini çizebilir misin
Ey içimi dağlayan bakışlarınla…
Bak anlatıyorum çaresizliğimi hançerlenmiş duygularına;
Ağlamayı unutan solgun gözlerime ağlamayı,
Sevmeyi unutan yılgın gönlüme sevmeyi,
Gözlerine bakınca sende beni eritmeyi hatırlattın.
Buraya kadar her şey çok hoş.
Ya sonrası…
Senin çaresizliğin
Sulu dereye inip susuz dönüşün.
Ne demeli,
Ne yapmalı.
Kader mi?
Hayırlısı mı?
Hani bir yabancı gibi çekip gitsen,
içime oturan bir tavrın olsa…
Oyuncağı elinden alınan bir bebe olsam mesela.
Ağırıma gitmeyecek hayatın bana biçtiği kefen.
Yok…Yok…Yok…
Garip.
Suç ne senin ne benim!
Anlıyorsun değil mi?
Koca bir gelecek,
koca bir hayat,
emsal olacak bir sevda…
İçimde mayınlanmış duygularım….
Hani diyebilsem ‘’Sana açık kucaklar kara toprakla dolsun.’’
Diyemem! …Kıyamam! …Vazgeçemem! …
Gülümseyişin.
Senin çaresizliğin.
Suç ne senin ne benim !
23-40
03.01.2007 ERMENEK
Kayıt Tarihi : 30.12.2011 19:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!