Çaresizlik Şiiri - Mükerrem Yıldırım

Hayatın arasına sıkışmış kafamla
Beynimi tırmalayan bin türlü çelişki içindeyim
Her ne kadar uzak dursam da
İçimde bir yerlerde yarım kalmış sorular,
Cevap arayan bin türlü sözcüklerle boğuşuyorum.
Belki de bir düğüm gibi boğazımda
yutarcasına yutkunuyorum

Yağmurla toprağın buluşması gibi
Sorgusuz süalsiz
Bekliyorum karanlığın aydınlanmasını
Ben böyle bir kız değildim küçükken
çocukluğumda da çok mutluydum
Belki büyümek iyi gelmedi bana

Sorsalar hangi zamanda olmak isterdin
Heralde başımı yastığa koyar gibi,, annemin dizinde olmak isterdim
Orası daha sessiz, daha güvenli
Daha huzur verici
Ağlamak için bir omzumda kalmadığına göre
Düşlerde yaşıyorum ben
Ne istediğini bilmeyen küçük bir kız çocuğu
Ağlamaklı yalnızlığımla
Günlerdir düşünüyorum

Bu şehirden gitmek ağır bassa da bana
Bir çok anımı kendimle bırakıp gitmek
Acımı yoksa kedermi veriyor bana
Bilmiyorum.
Umutla yatıyorum şimdi
Saat sabaha dört bakarken
Gece örtüsünü üstümden çekiyor.
Kuş sesleriyle uyanmak istercesine
Büyümeye devam ediyorum.