Çaresizlik+ Şiiri - Bayram Tunca

Prangalıysa zincirsiz kolların
Tarumar olmuşsa duyguların
O vakit bencileyin çaresizsin
Hem de garip ve kimsesizsin

Umutların, ümitlerin, tükendiği an
Kim fark eder ki ciğer olsa püryan
Her şeyin bir anda olmuştur ziyan
İhtimal bir dosttur arkadan vuran

Bütün çıkış yollarının kapandığı an
Hayal ve umutlarının tükendiği an
Tüm kapıların üstüne kapandığı an
Tüm zalimlerin üstüne abandığı an

Şayet güzel hayal bile kuramıyorsan
Şayet vefasızlardan vefa bekliyorsan
Eğer, kendini boşlukta hissediyorsan
Çaresizsin ölüden medet umuyorsan

Çaresizlik kör kuyuda naçar kalmaktır
Çaresizlik balık karnında aciz kalmaktır
Çaresizlik her an boyna geçen ilmektir
Çaresizlik, ruhen ve bedenen ölmektir

Çaresizsin kalabalıklar içinde yalnızsan
Feryatlarını hiç duyan yoksa çaresizsin
Seni dinleyen, sadece sensen çaresizsin
Çaresizsin acıyı iliklerinde hissediyorsan

Yığılıp kalırsın artık asırlık çınar da olsan
Uçamazsın ki artık, kartal-şahin de olsan
Kurumaya mahkumsun pınar/çınar olsan
Ey âdem, ölüden farkın yoktur artık inan

Zaten dost yarası değil mi ki insanı öldüren
Bürütüsler değil mi deli divaneye döndüren
Çıkar uğruna, vefasızlıkla ocaklar söndüren
Kem düzen değil mi tilkiye aslanı boğduran

Var mıdır ki çaresizliği tatmayan şu dünyada
En tatmadım diyenler bile tadar ölüm anında
Ah ahbap ah ölüm nedir ki çaresizlik yanında
Bin kere aramışımdır ölümü çaresizlik anında

Şayet bir komutansan, ordun tarumar olmuşsa
Şayet bir devlet reisiysen, ülken işgal olmuşsa
Şayet çoğu gibi yaşlanıp, ele ayağa düşmüşsen
Bencileyin sahiden sen de talihsiz ve çaresizsin

17.02.2004-17:02

'Aşk Ateşten Gömlek'