Çaresizlik Şiiri - Bekir Sami Ünsal

Dipsiz bir kuyu gibidir çaresizlik
Çektikçe çeker bağrına insanı
Konuşmak bağırmak nafile olur,
Zira
Karamsarlık bilmez lisanı!
İhanet ve gafletin
Bencillik ve nefretin
Hüküm sürdüğü gecelerde
Günahların kol gezdiği yerlerde
Sağır caddelerde
Kör kaldırımlarda
Kaçıp gitmez ki
Duygusu çaresizliğin
Ve de yalnızlığın.
Nereye gitsen nerede kalsan
Terk etmez seni
Yoksa âhiret yurduna bir hazırlığın…