Yüreğinim acıyla yandığı ve gözlerimin bir pınar olup aktığı bir andı. Çaresizlik ve ne yapacağını bilememek o kadar acıydı ki.
Böyle anlarda insan bir dost arıyor derdine ortak olacak, ama yoktu işte. O an kendini o kadar yalnız hissetti ki. Neyse dedi kendi kendine her şeyin geçtiği gibi, buda geçecek. Ve iki dişlinin dişlerinin birbiri içine girmesi gibi, her şey zamanla düzelecek.
Bırak kimseler duymasın. Kimsenin duymasına da gerek yok zaten. Herkesin yeterince derdi var. İlerleyen günlerde birileriyle paylaşmak istedi ama olmadı anlatamadı. İşte gerçekten yalnız olduğunu hissetmek böyle bir şeydi.
Sevildiğini hak etmediğini düşünen insan yalnızdır. Sevdiği insanlarla bile üzüntüsünü paylaşamamak böyle bir şeydi. Ama yinede hayat devam ediyordu umutlar terk edilmedi. Her olumsuzluğun ardında bir umut saklıydı her zaman.
Umut dolu mutlu yarınlara….
28.12.2009
Sultan TümenKayıt Tarihi : 29.12.2009 09:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YAZMAYA ÇALIŞIYORUM KEYFLE OKUDUGUM
PAYLAŞIMLAR ARASINDA YERİNİ ALDIGI İÇİN
BAŞARILARINIZIN DEVAMINI DİLİYORUM
İşte çaresizlik de umudun bittiği andır.
Umutlarınız hiç bitmesin Sultan hanım.
TÜM YORUMLAR (6)