Çaresizliğin teslimiyetim olurdu.

Gözlerinin içindeki çaresizlik,
Beni teslim alırdı.
Sanki bir asır uzakta,
Ama bir nefes gibi yanı başımdaydın.
Bir bedende, iki yabancıya dönüşürdük.
Tanımaya, keşfetmeye çalışırdım seni,
Her gün yeniden,
Her gün bir başka.

İnsan eli değmemiş bir ana kara,
Ayak değmemiş toprak gibi,
Sana adım atardım tereddütle.
Balta girmemiş bir ormanın derinliğinde
Kaybolurdum gölgelerinde.

Girit labirenti gibiydin;
Adımlarım hep aynı yere çıkardı.
Ve sonunda,
Her döngüde biraz daha kaybolurdum,
Bir senin içinde, bir de bende.