Çaresizliğin Marşı Şiiri - Ufuk Baysal

Senli şimdiler için,
Vazgeçmek olduklarımdan ve olacaklarımdan,
Bu kadar mı zormuş,ya affedebilmek kendini?
Doğduğumda adımı fısıldayacaklarına kulaklarıma,
Adını fısıldasalardı ne olurdu?
Burda bile kolaya kaçmaya çalışıyorum
Yok,yok benden adam olmaz.
Öyle olsa gelişigüzel olurmuydu?
Gelişigüzel başladı herşey biliyorsun,
Çünkü gelişin güzeldi.
Ama ya gidişin;
İpi kopup özgürlüğe uçan bir uçurtma gibi aniydi.
Bana kalansa;
Arkasından ağlayan bir çocuk yüreği.
Çaresizliğin marşını söylüyor şimdi içimdeki çocuk.
O sevmişti zaten seni ben değil.
Ağlamak onun hakkı benim değil.
Çocuktur ağlar ağlar unutur…
Unuturmu?