Çaresizliğin gözyaşları..

Gözlerine çöken bulutları kaldır biraz,
Farzetki iklimler kurak,
mevsim yaz,
Güzeldir ağlamak,
güzeldir duygulu olmak,
Güzeldir,
kötülüğe,
var gücünle karşı koymak!

Sıradan şeylerle olmaz!
sıradan şeylerle anlaşılmaz,
İnsan olduğumuz,
İnsan kaldığımız!
Ağla!
Afrikadaki çocuklara ağla!
yokluğun,
katığına acı doğrayanlara ağla!..
ve çaresizliğe,
umut düşürenlere ağla!...

sen üzülmeleri böyle,
sıradanmı sandın,
İnsan olmak sıradanmıdır sence?
düşünmek acı çekmek,
İnsanın derdiyle dertlenmek,
İnsan olmanın gereğini bilmek,
böylemi olmalı?
yeryüzü kan ağlarken,
Acılara kahkahalarla gülmek!

Düşün insan olmanın erdemini yavrum
düşün biraz,
düşünmek gerek,
Egolar için,
kan doğranmış hayatları düşünmek!

Düşün,
doğmamış hayatların can çekişini,
düşün insanlığın yeryüzünden bitişini...
Ne gariptir,
bu tezat yaşanırken dünyada,
Melekler ağlar imiş,
gökyüzünde,semada!..

Ahmet ziya inam
03Ağustos 2008-Mersin