Çaresizliğin Gölgesinde Bir Gül

ÇARESİZLİĞİN GÖLGESİNDE BİR GÜL,

Bahtsız kaderimin gölgesinde açan bir çiçeksin,
Koklamam yasak, sevmem yasak,
Vatanından sürgün edilmiş bir mülteciyim, sevgili,
Dönmem yasak, sana gelmem yasak,

Kalbimle aklım arasında dipsiz bir kuyusun,
Ne zaman sana gelmek istesem,
Kendimi o kuyuda buluyorum,

Suçu sabit görülmüş bir mahkûm edasında,
Susmak zorundayım biliyorum,
Sükûta hapis ettiğim, kalbimin acısından vaz geçtim sevgili,
Sustukça sana, bedenimin kırıldı tüm kemikleri,

Nasıl bir çaresizliksin bende bir bilsen,
Bütün hislerim, ruhum sana esir düşmüş gibi,
Ne kadar uzağa kaçmak istesem de,
Bir adım uzağa gidemiyorum,
Yine sende buluyorum kendimi,

Umut kör sokaklarımda soluk bir mum ışığı olsada,
Mahur gözlerinde tutuluyor güneşim ayım,
Rüzgarına kapılıp, sana sürüklenirken buluyorum kendimi,

Ahh, yâr diye koklayıp saramadığım,
Senden uzak durmaya çalışmak en zor sınavım,
Ve ben, bir tek sende kaldım, hep sana yenildim,
Aşkın intihar etmek olduğunuda senden öğrendim,

Şimdi gitmek ile kalmak arasında
Bir savaşın ortasında, kan revan içindeyim,

Bazen sabrını ölçüyorum kalbimin,
Cevabını bilmediğim soruların altında eziliyor,
Sana soramayacak kadar ürkek, seviyorum işte seni,

Sabır taşımın kırılma noktasında,
Kendime yakıştıramadım, sözcüklerden dönüyor dilim,
Ve ben yine susuyorum sevgili,
Sükûta boyuyorum yüreğimi,

Uçurum uçurum seni arıyorum düşlerimde,
Her geçe hayaline koşarken düşüp ölüyorum,
Her sabah sevdana yeniden doğuyorum,

Ölüm ile yaşam arası bir yerde,
Ölürcesine seviyorum işte seni
Başka bir şey sorma bana, Allah'ın aşkına sus,
Sus sevdiğim, daha fazla kanatıp, acıtma beni,

Çaresizliğin gölgesinde açan bir gülüm,
Haddinden fazla yorgun sana olan hislerim,
İkimizde, bu dilsiz duygulara susalım,
Kaderimde kalsın, birdaha konuşmayalım,

Hazan gülü Fatoş
28,3, 2025