Yürüyorum boş, karanlık bir evde.
Penceresin de şimşekler dinmiyor.
Aynada göğsünden hançerli gövde,
Aklımdan hayali hiç silinmiyor.
Adım adım çıksam merdivenlerinden,
Ezilir mi kalbim gıcırtısında?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta