Çaresizliğimin Yedisi Şiiri - Rasim Yılmaz

Eskiden telefonun başında beklerdim aramanı
hep aynı saatte
yani sabah yedide

Çalarken telefon yüreğim ağzıma gelirdi
ellerim titrer ve sesim kesilirdi
bir alo kadar yakındın oysa
aşk şarkıları söylerken sen
hayaller gerçek olurdu bir an da
sanki yağmur değince tenine,
yağardın yüreğime şiirce

şimdi üstünden kaç geceler geçti
aramadın

küskünlüğüm yalnız sana değil
seni benden alan zamana da...

sende beni özlediysen bir ara
çıkmazlara girdi gönlüm bu ara...

elim kulağım da bekliyorum her gece
duymak için nefesindeki sesi
özlemim dağlardan büyük
inliyor bütün şarkıların nağmesi

sen giderken ben seni gözünden öpmemiştim
düşün bir kez sevgilim, bunu hak etmemiştim...

şimdi sabahlara kadar bekliyorum aramanı,
akşam yediden sabah yediye kadar...

küskünlüğüm yalnız sana değil,
seni benden alan kadere...

çaresizlikler içinde kalmak ne zormuş sevgili,
aramıyorsun madem, yarın sabah yedide
bana geri dön bari...!

24 Eylül 2013