Çaresizliğim Şiiri - Özleme Açılan Kapı

Bir yol var önümde, karanlık ve uzun,
Adımlarım ağır, içimde bir hüzün.
Nereye gitsem, aynı çıkmazda,
Yüreğimde bir yara, geçmez zamanla.

Çaresizim, ellerim boş,
Tutunacak bir dal bile yok.
Yollar kaybolmuş, ben yorgun,
Bu girdapta dönüp durdum.
Çaresizim, çare yok,
Kendimi kaybetmişim çoktan.
Bir çıkış yok, ışık yok,
Sonsuz bir boşluktayım.

Her nefeste daha derin bir acı,
Kalbimde büyür, sessiz bir sancı.
Düşlerim uzak, ellerim soğuk,
Bir umut ararken her şey yok olur.

Bir fırtına gibi içimde döner,
Her şey karışır, dünya benden gider.
Sesimi duyan yok, bir umut yok,
Bu çemberin içinde kaybolmuşum çok.

11.09.2022