Çaresizliğim Şiiri - Medine Yılmazer

İlk baharın,başlangıç mevsimiydi,
Beni,yarım bırakıp,benden gittiğinde,
Kalakalmıştım,kimsesiz,çaresiz,bir başıma,
Mevsim,ilkbahar.ben ise,iliklerime kadar buz kesiyordum

Nasıl böyle,terketmiştin,nasıl?
Giderken,aldıklarını,
Beni sona,götüreceğini bile,bile
Yarım bırakıp,ardına bile bakmadan öylece

Duymadım günlerce kimseleri
Görmedim,etrafımdaki hiç bir şeyi
Kalabalıkların,içinde çaresizliğimdi sadece tek bildiğim,
Umutsuz,yakarışlarımdı

Yarımdı yaşadığım her şey,
Yarımdı gülümseyişlerim,
Tam olan,bir şey varsa,gözyaşlarım,yanlızlığımdı,
Çaresizliğim di,bir başıma

Tıkanmıştı,her şey,kaybolan,değerlerimin,içinde
İnançlarım,yok olmuştu,
Anladığım, bildiğim bir şey vardı ki,
Ölesiye sevmenin güvenmenin bedeli asla,
Çaresizliğim olmamalıydı olmamalıydı.......