Çaresizliğim Şiiri - Abdülkadir Karaca

yardım et
bu girdap boğacak beni
elini ver bana
çalış çabala
kurtar beni nihayetsiz ateşten
bir zemheri yetecekken solmama
bu acımasız mevsime beni bırakma
nolur elini uzat bana
nicedir isyan ettiklerimden başka çare yok
fırtına aynı
gel görki
tek çıkış yüzümü döndüğüm sen
asabiyetim zararlı sevdiklerime
öğreniyorum
bildiğime emin olduğum herşeyi
yeni baştan öğreniyorum seni
bu uçurum sonunu göstermiyor
ben artık kendimden korkuyorum
hiç bir fal karşıma çıkarmadı seni
şimdi buradasın
elini uzat
kurtar beni
kandırıldım
zamane yalanlarla kelepçeledim ruhumu
tutku diye hoş gösterilen şeytana esir düştüm
yaz günüydü
biliyorum mevsimi değildi
üşümüştüm
sensizliğe çentik atıyordum
ısmarlanıyordum dudaktan dudağa
kulaktan kulağa dolduruluyordum
kahramanlaştırdıkça kendimi
girdabın dibine yaklaştım
işte çığlığım kulaklarında
kurtar beni
hadi
burdayım
elini uzat
sana muhtacım

ne tür şiir yazıyorsun diyor ya
ağzı kanlılar
ve onlara diyorum
kendi kefenizde beni yargılamayın
ben şiir yazmıyorum
onu arıyorum

5 Eylül 2006