Çaresizler Şiiri - İhsan Gürbüz

Bilir misiniz?
Vatanımın orta yerinde unutulan,
Kuş uçmaz-kervan geçmez köylerde,
Zift karası gecelerde
Köpekler ulur.
Kerpiç evlerinin tandır başında,
'Açım' diye inleyen yavruların çığlığı
Kimselere duyulmazken,
Yalnız bana duyulur.
Susuz, yolsuz, okulsuz
İnsanların dertleri
Gelir hep beni bulur....

'SİTEM' Ağustos 20006 - Alanya
Onlarla birlikte ellerim nasır tutar
Ve alnım terler...
Yoksul ocaklarda, sanki
Ben yanarım odun yerine,
Benim dumanım tüter...

Bilir misiniz,
Bu insanlar ne yerler, ne içerler?
Konuk olsanız da görseniz birgün;
Çocuklarından sakladıklarını
Size ikram ederler...
Dostluk nedir,
Vefa nedir,
İyi bilirler...

Dertliler...
Çaresizler...
Buna rağmen ne kimseye kin güderler,
Ne de isyan ederler,,,
Onurlu bir tevekkülle
'Vatan sağolsun' derler....

Ey güzel yurdumun güzel insanları!
Yarından umutlu olun...
Korkmayın karanlıklardan...
Küçücük bir ışık
Bütün karanlığı boğar.
Ve gün gelir üstünüze
Kocaman güneşler doğar...

Tüm 'bencil'lere inat,
Sizin için üzülen,
Sizin için ezilen
İnsanlar da var.
Bitmediler,
Atlarına binip gitmediler daha...
Şükür Allah'a...