Çaresizim Şiiri - Tolga Saygılı

ÇARESİZİM

Kalem yazmıyor artık beyaz sayfaya
Gücüm yetmiyor artık dönüp sana bakmaya
Pişmanlıklar değil beni yıkan çaresizliğimdir beni hayattan koparan
Kalemim yazmaz dilim konuşmaz sana bakan gözlerim kör oldu.

Küçük gördüğüm engeller dağ oldu birden
Dinmedi gözümün feri sel oldu çaresizlikten
Bir hayat sevdim muhteşem güzellikten
Ama bir hayat yaşadım öldürdü beni diri diri erkenden.

Gözlerimin önünden eriyip giden bir sevgili
Başımın üzerinden dönüp dolaşan ne istediğini bilmeyen
Bir deli poyraz var beni bir o yana bir bu yana savuran
İsyan edersem bileklerime kelepçe yardan ve yavrularımdan
Uzak kalmanın korkulu kâbusları içimi kemirip yemekte.

Neydi olmayan?
Bu sevdayı buluşturmayan
Hançer darbelerini her gün yemekten
Acı çekmekten sevdiğine dert çektirmekten
Beni bunlara mecbur eden neydi?

Çaresizim işte
Kendimden geçtim
Sevgiliden sevdadan
Her şeyden vazgeçtim
Kimin için?
Yavrularım için
Mis kokulu yardan geçtim
Affet beni sevdiğim affet

Söz ferman alçiçek