Bir güzelin hasretiyle
Yanıyorum çaresizim
Bir kuşgibi yüreğimden
Kanıyorum çaresizim
Çık geldese geleceğim
Canım dese vereceğim
Kavuşmadan öleceğim
Sanıyorum çaresizim
Oturdum dilek taşında
Islandı gözüm yaşında
Her sohbetimin başında
Anıyorum çaresizim
Yıllardır hep çektim çile
Yandı bağrım döndü küle
Onsuz ağustosta bile
Donuyorum çaresizim
Kıskanmam desem gülümü
Belki tutamam dilimi
Coşkunoğluysam kendimi
Tanıyorum çaresizim
Kayıt Tarihi : 1.2.2007 14:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirimde çaresizim dedim insanın yaşamında mutlaka çaresiz kaldığı zamanlar mutlaka olmuştur bunların başında sevda,hasret gurbet yokluk ayrılık ve ölüm,son dörtlükte şöyle demişim Kıskanmam desem gülümü,Belki tutamam dilimi,Coşkunoğluyum kendimi,Tanıyorum çaresizim burda kendimi tanıyorum kıskanmam desemde ben bunu başaramam seni esen yelden,konuşan dilden,bağda açan gonca gülden yine kıskanırım ozanlar halkın tercümanıdır gönülden geçenleri sazının teline kalemine yansıtır inanıyorumki bu şiirimde kendinizden mutlaka birşeyler bulacaksınız yüreklerinizdeki sevda çiçekleriniz solmasın Ozan Erol Coşkunoğlu
TÜM YORUMLAR (1)