Varlığımdan habersiz yaşayıp gidiyorum
Tahamülüm kalmadı bittim tükeniyorum
Bir gece mi,bir ömür mü bu çaresizliğim
Açmayaan çiçek gibi kökünden kuruyorum
Kaderimi çizerken verdin bir sızı
Nerdesin mutluluk unuttun bizi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
