Yüreğimin incitmediği can parem iken, dilimin lütufsuz bıraktığı ıstırabım oldun.
Göğsünde yatarken kurduğumuz hayallerin, narin çiçeğiydin oysa.
Sokak lambalarının altında gözlerinin ahengiyle tuttuğun ellerim, tutunamıyor artık yaşamaya.
Kör kurşuna gelmiş bedenim, dört duvar arasında özleminde hapis.
Ne kadar anlatsam da sana kendimi, artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak.
Ve artık hiç kimse, senin beni sevdiğin gibi sarılıp dokunamayacak.
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta