Çaresizim Şiiri - Tuana Gül

Kuru toprağım yağmura hasretim.
Çisilemeye razı bir dilhûn'um çaresizim
Şehrin ışıklarının denize yansıması gibiydi umudum
Kendimi hep gördüm kalbinde,
Dokunduğumda yok oldum.
Sükûnet içerisinde saklı bir acı içerisinde dildâr'ın olmayı beklerim.
Kızma bana nasıl anlatırdım kalbimdeki canhıraşlı bağırışın sebebini.
Tefekkür içerisindeyim..
Dilim tutuklu kalbim şüride ellerim nasıl gitsin ellerine gözlerim değemiyorken gözlerine.
Nasıl söylerdim seni sevdiğimi...