Çaresizim Şiiri - Mehmet Tosun 2

Çaresizim
İdam sehpasına duran ve ayaklarının
altındaki tabureye vurulmuş adam çaresizliği
Ellerim bağlı Kurtuluş yok Sonunu biliyordum
Ama yinede bir umudun vardı
O ip boğazını sıkıncaya denk

Çaresizim
Kışın çaresiz kalan göçebe kuşlar misali
Yazın güzellikleri var aklımda
Tabiatın o kusursuzluğu doğallığı
Ama gitmek zorundayım buralardan
Gittigim yerde ne ile karşılaşacağımı bilmeden

Çaresizim
En az Bir duvar saatindeki akrep kadar çaresiz
Mecbur umutsuz ve bir hayli yorgunum
Yelkovan kovalıyor devam etmek zorundayım
Aslında yaşadığım hayatı anlatıyorsun
Hergün Aynı şeyleri yapan adam çaresizliği

Çaresizim
Bütün vücudunu kanser sarmış bir hasta gibi
Küçülen bir vücudum var ve büyüyen hayallerim
Her daim kuruyan bir dilim delik deşik olan ellerim
Sonunda öleceğini bilen
Ama iyileşmek için acı çeken bir hasta çaresizliği

Çaresizim
Aslında biraz sensiz, birazda sessiz
Karanlık hakim umutlarıma
Kulağım aşındı birimi yaklaşıyor
Evet Ayak sesleri duyuyorum
Sahte insanlar uzaklaşıyor...