Çâresize Ne Çâre? Şiiri - Hanifi Kara

ÇÂRESİZE NE ÇÂRE?

Hayâsı çatlamışsa, ar damarı yok ise
Utanmaya yüz çâre, yüz bozuksa ne çâre.
Kırılan gönülleri, yeniden almak için
Düzeltmeye söz çâre, söz bozuksa ne çâre.

Ferâsetli olamaz, ilim yoksa; ne yapsa
Olur mu hiç bilmem ki, bir kul bâtıla tapsa?
Katarakt perdelemiş, hipermetrop, miyopsa
Görmek için göz çâre, göz bozuksa ne çâre.

Belli bir ritim ile, çekilir bil ki körük
Boyu yetmezse tilki, üzüme dermiş koruk
Güftesiz vurur mızrap, akort tutmaz, tel kırık
Beste için saz çâre, saz bozuksa ne çâre.

Direnirsin sen hâlâ, yanlışta neden, niçin?
Bu hâl böyle giderse, daha da artar suçun
Olan tüm değerleri, tümden korumak için
Şunu bil ki öz çâre, öz bozuksa ne çâre.

Nefis atına binip, o günaha dalmasın
Hakk ve tek yol dururken, yanlış kapı çalmasın
Çâresize çâre ol, çâresiz şey kalmasın
“Bozmamaya tuz çâre, tuz bozuksa ne çâre…”

13/12/’08
Hanifi KARA