Çaresizdiniz Şiiri - Sema Develi

Matemindeyim....
Bir mişli zamanadı
İmlası bozuk cümlenin son noktası
Ve mevsimlerden hazandı.
Yaprak sarısı düşlerim kırılıyor özlemlerinde
Yuva yapıyor yıldız karası asi gelecek gidişine
Merhameti eksik bi sevgi üşüyor dudaklarımda
Bilmeli aşk
Ben seni buzu çözülmeyen öfke nöbetlerinde sevdim...

Bir mevsimle yetinmezdi aşk
Koştururdu ardından olasılıkların
Yürekte yangın beklemez gülüm
Sarar er geç bedeni.
Medet umacak kadar çaresiz,
Yastık altı sevinçlerim.
Ve kendime söylediğim kuyruklu yalanlarım vardı.
Hani mutluluklar çizerdik takvim yaprağına
Seni bende bırakarak
Ben seni arsız peçeli yaşamın vuslata gebeliğinde sevdim....

Susarsın
Tırmandıkça çırpınır sesizlik
Şimdi sefil kuşların uçuşuna kalmışım
Delilikmiydi bir bardağa sığmak hayali
Dalgalar boğuluyor desem mesela
Bilirmisin suyun suya ettiğini.
Kıskanç bir ay ışığı gönlümde
Kayboluyor yüreğimin zifiriliğinde rüyalarım
Ateşe vermişim mısraları
Ben seni müjganla vedalaşan son damlada sevdim....

Figan etme derim ey deli gönül
Yanlızlığına inen perdedir ölüm
Sökülür gergefinden umutlar
Mayalanır gözde yaş
Son bulur kavgası duaların
Lal eyler çığlıkları.
Nasıl anlatırım kendime yokluğunu
Kandığım yerden ince sızılar çöküyor beynime
Kıyametim olsun
Ben seni yürekteki düş bozumunda sevdim.

Desemkİ,
Yaklaş tut elimden düştüğüm yerden kaldır beni
ses ver ruhumdaki mürekkep kurumadan
Taş kesildi dilin
Öyleyse al götür hasretini
Çünkü çare/sizdiniz