Yine kaleme sarılmaktan başka çare yok bana,
Umutsuz, kederli yazılarım hep işleniyor sana.
Rüyam dahil, hayatımda da, yine onu görüyor, onu seviyor gibiyim.
Her baktığım kızın suratında o,
Keşke en azından 1 kez yüzünü görebilseydim.
Doyasıya sarılıp, koynuma alsaydım ve öpseydim…
Belki de bugün, böyle olmayabilirdim.
Şimdi ise anılar depreşiyor hayalimde,
En renkli ve canlısı, onun sureti.
Yeniden seviyorum onu, o da beni.
Fakat o şimdi evleniyor,
Aldı onu benden birisi.
Yeniden keder mi yaşamalıyım?
Bilmiyorum, düşünüyorum…
Düşündükçe yazıyorum.
Belki yüreğe defalarca kez taş basmak gerekecek,
Unutmak çetrefilleşecek…
Sevemiyorum eskiden olduğu gibi,
Ben bir kez kaptırmışım gönlümü,
Onu da benden almıştı felek.
Şimdi ise onunla, hayallerde yaşıyorum.
Çepni Serhat Öztürk
Kayıt Tarihi : 8.5.2022 14:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!