kalabalık içinde yalnızlığımı hissediyorum.alıp bambaşka diyarlara sürklüyor beni.
ÇARESİZİM,
ona karşı koyamıyorum.o kanatıyor ben kapatmaya çalışıyorum..
sessizliğime ağlıyorum.ne duyan var ne bilen..
kendimle savaşıyorum.bir başımayım.
durup önce kalbimi dinliyorum.yalnızlığımı yüzüme vurur gibi kalabalık içinde suskunluğumu anlatıyor
GÜLÜYORUM.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta