Diri diri kızlar toprak olurken,
İnzal oldu Kur’an vahşet yıkıldı.
Kadının iffeti pazar bulurken,
Küfür sarayları kisra yok oldu.
Cebrail elçidir Hira Dağı'nda,
Refikı melekler solu sağında,
Oku dedi Kur’an gençlik çağında,
Yaratan adıyla göğe dikildi.
Necaşiye mektup, herakliüse,
Zaman cahiliyye şu mukavkısa,
Alem-i cihana tebliğ herkese,
Çaresiz putları yere çakıldı.
Arafat Meydanı Veda hutbesi,
Dünyaya haykırış şehadet sesi,
Yüz yirmi dört bin ki,mü’min hepisi,
Şahit ol yâ rabbi oldu son sözü,
Bin dört yüz yıl oldu, sanki dün gibi,
Karanlık geceler ayla gün gibi,
Felah buldu mahluk, bire bin gibi,
Semalar açıldı, rahmet döküldü.
Uhut'ta Bedir'de, Hendek'te çile,
Güruhuna şirkin kolay mı dile,
Âşık Figani'yim geldiler yola,
Mağripten meşrıka tekbir çekildi.
02/11/2010
Âşık Figani
Kayıt Tarihi : 3.12.2016 19:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!