Çaresiz Ölüm Şiiri - Erdoğan Yılmaz

Ecel bir gün kapımızı çalacak
Evde yoğum demek çaresiz gülüm
Bedenimizi bir kefen saracak
Geçen zaman gibi çaresiz ölüm

Ya gelir ya gelmez o gün dostlarım
Hak bilir hangi yanadır yollarım
Kırılır dünyada bütün dallarım
Solan çiçek gibi çaresiz ölüm

Gözyaşları sel sel olsa ne olur
Yar saçların tel tel yolsa ne olur
Bir ateştir yanar söner kül olur
Batan güneş gibi çaresiz ölüm

Toprağa girmeye günler sayılı
Aldığın verdiğin nefes sayılı
Kimi görür kimi görmez yarını
Doğan güneş gibi çaresiz ölüm