Kim seni sevdiğimi öğrense, hüznüm çoğalıyor
Omuzlarıma yük, yüreğime sancı çöküyor
Bencillik kapılarımı çoktan kapatmıştım
Oysa senin benle savaşın bitmek bilmiyor
Kara gözlerin geceyi saklıyor gündüzlerde
Yalnızlığına yalancılar kardeş oluyor
En dost gülüş, en sıcak el hainlerindir halbuki
Çaresizliğim büyüdükçe yüzüm gülmüyor.
Sarhoş sofralarına meze oluyor adın
Kilitli kapılar ardında tutmalıyım yüreğimi
Bildiğim şeyleri duymak daha çok can yakıyor
Ah ölsem, ölebilsem diyorum, olmuyor olmuyor
(Ağıtlı Türküler - 4)
Celâlettin ÇevikKayıt Tarihi : 11.12.2006 11:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!