Issız kırsal ufak bir köy yerinde
Yaraları kabuk tutmuş ta derinden
Yakılıyor türküler can evinden
Çaresiz kalmış gelin eli belinde
Sesiz karanlığa batıyor gür sesler
Acı çığlıklarla kesiliyor nefesler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta