Sırlaşmış bu kaldırımlar
Gidip gelerek
İçinde bütün ezikliğiyle
Katılaşmış ayaklar altında
Parmak uclarında sakin adımlarla
Çekip gidenler
Haberdar değil bu ezikliğine
Kundaktaki bebekler tatmışken soğukluğunu
Gün yüzü ağlardı halimize
Ne var ki nefsi secdelerde bulanmış bir fikirle
Koyuverip cami köşelerine
Ağlaşarak kaçardı kaldırımlar
Hangi yürek kaldırabilir ki bu çaresizliği
Hangimiz ezilebilir kaldırımlar kadar
Tükürülesi...
Kayıt Tarihi : 5.3.2019 18:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elimizden gelseydi Annelerin şefkatlerini kundaklayıp bırakırdık cami avlularına Çaresizliklerimiz kadar acı olmazdı belkide Elimizden gelseydi Bütün sevgiye aç bebekleri kundaklardık Cami avlularında Düşen yağmurları yoklardık yanaklarında Annelerimizin Soğuk ve ezik kaldırımları Her akşam Ah elimizden gelseydi...
![Mücahit Karaçınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/05/caresiz-kaldirimlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!