Çaresiz Haykırışlar Şiiri - Berk Aydın

Bilinmedik yollarda geçiyor ömrüm…
Bazen bir başıma,
Birilerine bir şeyler anlatarak,
Bir dostla sırrımı paylaşarak,
Gezip tozup eğlenerek...
Yetmeyip bir de rakı sofralarında sarhoş olup,
Hayata söverek...

Günleri boşa heba ediyorum!
Yalnızlığıma çekilip düşüncelere dalmak,
Beni benden alıp götürüyor…
Aklımdaki güzel sevdiğim!
Gözlerinin parlaklığı bir an olsun gitmiyor gözümün önünden...
Yalanlayamam hislerimi.
Herkesi kandırırım belki…
Ama nasıl kandırırım kendimi!
Hiç unutmadım ki seni!
Görmesem bir dert,görsem bin bir sancı kaplıyor içimi.
Çaresiz kaldım.
Kendime yetmeyi başardım.
Ama sensizliğe hiç alışamadım…

Caddede,tramvayda ve otobüste konuşan kızların seslerini
Senin sesine öylesine benzetiyorum ki bazen!
Dönüp bakıyorum
Sensindir belki diye...
Kokun geldiğinde ise burnuma, duraksayıp kalıyorum öylece...

Kanayan yarama merhem bulamadım.
Kusura bakma sevgilim!
Ben duygusuz bir insan olmayı başaramadım...