Çaresiz Dertler Şiiri - Adem Armağan

Dünyaya gelenler,birer birer ölüyor
Haramı,helalı, seçemez olduk,
Yeşil yaprak rengi,sarı oluyor
İçki ve kumardan,geçemez olduk,

Azrail de hergün,haber salıyor,
Saçlara,sakala beyaz geliyor,
Koyunlarda tesbih yapıp meliyor,
Sarhoşluktan biz süt içemez olduk.

Allah’ım biz böyle nasıl yaşarız,
Gittiğimiz yola bizde şaşarız,
Sarp yokuş,engeli,nasıl aşarız,
Şeytanın yanından kaçamaz olduk.

Çeke çeke bu dert,kederden bıktım,
Çaresiz kaldım,yerlere ıktım.
Bendime sığmayıp,sel gibi aktım.
Sırrımızı dosta açamaz olduk.

Kul Armağan sana Musıybet veren,
Rabbindir, imtihan edipte geren,
Sabırlı insandır,murada eren,
Bülbül gibi fiğan,saçamaz olduk.