Çaresiz Dertler Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Çaresiz dertlere
çare arar zaman,
Zalimce geçiyor,
hiçbir şey yaramaz.
Bir doktor elinden
düşmez ilaç,
Ama gönül yarası,
dermanı zor bulur.

Dokunma yarama,
açar yeni bir yara,
Zamanla geçer mi,
bilemem kara.
Her anı bir dert,
her dertte bir yasak,
Hayat, bir labirent,
çıkışı yok, bir bak.
Doktor der ki, sabret,
geçer zamanla,
Ama gönül yarası dokunma der,
kanar anında,
İçimde kaynayan
bir ateş yanar da,
Her nefeste biraz daha erir
canım, saklanır yana.

Zalim kader,
bilmez misin ilacı?
Bu gönlün yarasına
yok mu derman?
Doktor, bu yara başka,
derin ve acı,
Ne ilaç çare olur,
ne de bir zaman.

Dokunma yaram var,
gönlümde saklı,
Bir bakışta sızlar,
bir sözde ağır,
Doktor sorar:
“Nerede sızın, nerede sancın?”
Ben susarım, gönül yarasına
derman mı vardır?

Zaman ilaç
diyorlar ya hani,
Ama geçmiyor bu yük,
ağır ve sessiz,
Doktor, yaramı
sorarsan eğer,
Bu yara gönüldedir,
kimse bilmez.

Bir ilaç var mı ki
unutturacak,
Dokunma, incinir bu kalbim
her an,
Gönül yarasına
derman bulacak,
Bir doktor ya da zaman mı,
kim anlar bunu tam?

HÜZÜN DENİZİ