Çaresiz Dalışlarım Şiiri - Abdulkadir Yı ...

Yokluğun yanı başımda kenetleniyorduk
beraber
Mağrur bir uykusuzlukta ve derin bir sessizlikte
Çaresiz dalışlarım.Dalmışım işte...
Kaybolmanın en vazgeçilmezi gözlerindeymiş .
Burada varlığımdan söz edilebilir artık :
Ve gözlerinde sahnelenmek .
Hayranıyım yaratıcısının ne divane bir rol,
Bir kayboluş içinde, yüzümün neşvesi bol.
Çaresiz dalışlarım.Dalmışım işte ...
Öyle basit görme ,gel penceremden bak.
Bu bir tutam sevgi ,
İçten bir kucaklaşma.
Bir vuslat senfonisi yükselirdi içimde.

Daha ne kadar düşebilirim, bilmiyorum.
Gamzelerinin çukuruna . Gamzelim!
Farkında olarak düşmek için ,
Umarsız bir hatanın içindeyim.
Beni sarıp sarmalayan bir tuzak ,
Gözlerim kör ;nazlanmadan uzak
düşmeyi bekliyorum sanki!
Çaresiz dalışlarım . Dalmışım İşte...
Kurtarılmak olmasın, bundan sonra ki kaderim .
Ve gamzelim ,yokluğuna sormalısın
oraya ne kadar derin gömüldüğümü.

Zaman geçerdi ,
Lakin etkisi geçmezdi üstümden.
Bir simaya toplanmıştı gülşenler,
Harmanlandığında bir gül ve tebessümden;
Bazen ürkek bazen doyumsuz gözler .
Kaçırdim gözlerimi bir hayli kitlenmekten .
Hatrımın bilindiği o gülüş vardı sen de
Çaresiz dalışlarım . Dalmışım işte...
Gerçi seni anlıyorum.
Gülüşün gülüşümde bir yankı...
Beni sana sevdirecek kadar ,
Ve yokluğuna hesap verecek kadar .
Bu kadarı kâfi fazlası ikimize de zarar.