Çaresiz Çağrı Şiiri - Hasan Özünal

Çeresiz Çağrı

Güneşten kopup
Dünyayı ısıtan bir duygu gibiydi,
Beklenmedik anda gelen selamın.
Kumruların sabah muhabbetini seyrederken ben
Taş kesilen yüreğime can verdi yeniden...

Yavrusuna uçmayı öğreten bir serçe gibi
Telaşla günlük rızkı için ovaya uçan bir güvercin gibi
Bir yılda bir günlük hasat için çabalayan bir çiftçi gibi
Telaşla geçen ömrün tek sermayesi
Azgın koşan zaman içinde
Selamın şifa, derde deva...

Dört yönden esen fırtınalara karşı
Sığınacak bir liman ararken hem de
Selamın gönlümün baş köşesinde.
Selamın baş tacı,

Güneş gibi ısıt
Yavru serçe gibi uçmayı öğrenelim,
Kırlarda rızk ararken,
Azgın fırtınalara karşı sığınağım ol,
Sığın hare kesmiş bağrıma.

Selam gönderen oldun,
Koşup gelen de ol,
Kulak ver bu çaresiz çağırma...

Hasan ÖZÜNAL
Karaman