Duman bir bulut oldu yüreğimde
Hem de hiç kaybolmayan bir bulut
Ne bir yağmur yağıyor
Ne de bir kar
Ağlamak istesem yağmur gibi akmıyor gözyaşı
Üzülsem kalbim parçalanıyor.
Akmayan gözyaşı yanan yürek
İşte ben böyle bir insanım
Issız bir adanın içindeyim
Yön, yer bilmeyen bir yerdeyim
Ne kapı
Ne de bir duvar var.
Ama ben çaresizlikten gidemiyorum
Bırakmıyor beni ada
Hapishane duvarları içerisideymiş görünümünü andırıyor
Sadece bir polis yok.
Melike Altuntaş
Kayıt Tarihi : 11.2.2018 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!