Çaresiz Şiiri - Mehmet Serdar Ateş

İçimde fırtınalar kopar,
Dilim dönmez oldu, dil çaresiz.
Bir durgunluk çöktü yüreğime,
Anlatamam kelimeler çaresiz.
Haykırmak isterim sesim çıkmaz
Vücutta derman yok, ben çaresiz.
Gözlerim arasa da seni...
Göremez oldum yine çaresiz.
Ah! Gidene gitme dur desen,
Emir Allah'tan kul çaresiz.
İsyan yok!, isyan yok!
Boyun bükmek düşer bize, çaresiz.
İmtihana başkaldırı olmaz,
Kula kulluk yaraşır çaresiz.
Ağıt yakmak lanetlidir
Lanetten uzak durmak gerek çaresiz.
Ecel vakti geldi ise hakimi mutlaktan,
Kula teslim olmak düşer çaresiz.
Anladım Allah'ım, kul çaresiz.
Ecel-i mutlak emri verilmişse,
Hüküm Allah'ın, demek düşer çaresiz,
Boyumuz kıldan ince,
Kul çaresiz, kul çaresiz ...
Kulun Rabbine teslimiyet ayeti,
"İnna Lillâhi ve İnnâ İleyhi Raciûn."
Ne güzeldir haddini bilmek,
Kul çaresiz...