Çaresiz Şiiri - Cumali Osman

Sevda bir köprü, kolay geçilmez
Gönüle hoyratça, sevgi ekilmez
Acısı derindir, yakar öldürmez
Gönlüm çaresiz, sevdam çaresiz

Lalezar gördüm, bir gül kopardım
Boynu büküktü, teni soluktu
İncinmesin diye, elime aldım
Dikeni çaresiz, gülde çaresiz

Bir turna gördüm, dur bekle dedim
Bir haber vereyim, yare ver dedim
Kanadı kırılmış, solmuş turnamın
Haber çaresiz, turnam çaresiz

Her gece kalbime, kapı açılır
Yüreğimden dışarı, kanlar saçılır
Ah etmem yine de, bedduam kalır
Bedduam çaresiz, duam çaresiz

Karşımda dağlar, engeldir bana
Kapanmış yollarım, varmıyor yara
Sığmıyor bu ruhum, hiçbir diyara
Yaren çaresiz, yar da çaresiz

Biçare çareye, çare çaresiz
Sırt dönüp gitmeye, gelmek çaresiz
Mecnun'a Derbeder'e bir de Kerem'e
Yaşamak çaresiz, ölmek çaresiz...! ! !